Een natuurspeelplek is een natuurlijke speelgelegenheid waarin kinderen worden uitgedaagd om de natuur spelenderwijs te ontdekken.
Door de verstedelijking is het voor kinderen steeds moeilijker om in hun eigen buurt in de natuur te spelen, terwijl uit onderzoek blijkt dat dit van belang is voor een gezonde ontwikkeling:
- Er is meer sociale interactie tussen kinderen.
- Ze hebben meer vrienden, doordat ze samen ervaringen opdoen.
- Ze krijgen meer eigenwaarde.
- Ze zijn minder bang en hebben minder depressies en gedragsstoornissen.
Op speelplek met speeltoestellen ontstaat een sociale rangorde op basis van lichaamskracht.
Op een grasveld met struiken eromheen ontstaat een sociale rangorde op basis van fysieke vermogens, taalvaardigheid, creativiteit, vindingrijkheid.
Kinderen hebben de natuur nodig voor een goede ontwikkeling van hun zintuigen en dus ook om beter te kunnen leren en hun creativiteit te ontwikkelen.
Kinderen gebruiken hun zintuigen actief. Zintuiglijke ervaringen brengen een verbinding tot stand tussen de wereld om het kind heen en zijn eigen innerlijke en verborgen affectieve wereld. De natuur is de primaire bron voor prikkeling van de zintuigen.
De vrijheid om op een speelse manier vanuit de eigen ruimte- en tijdsbeleving met behulp van de zintuigen de natuurlijke omgeving te ontdekken is essentieel voor een gezonde ontwikkeling van een innerlijk leven. Deze zelfgeinitieerde en autonome interactie noemen we ‘vrij spel’.
Via interactie met hun omgeving stellen kinderen zichzelf op de proef, worden ze uitgedaagd om hun talenten te ontwikkelen en spelen zij met de mogelijkheden die de cultuur hen biedt. In dit proces is de aard van de omgeving van groot belang.
Een rijkgeschakeerde, open omgeving zal voortdurend nieuwe mogelijkheden bieden voor creatieve betrokkenheid.
Een starre, te weinig uitdagende omgeving zal juist een obstakel vormen voor een gezonde groei en ontwikkeling van het individu of de groep.
Bron: het boek Het laatste kind in het bos, van Richard Louv